218 – Dochters
dochters (word document)
Dochters – Marco Borsato.
Kwart over zeven op zondagmorgen
Hoor ik een stem die heel zachtjes aan me vraagt;
Ben je al wakker pap?
Kom je gezellig mee naar beneden?
Moet je straks werken of ben je vrij vandaag?
En ga je dan even met mij op stap?
Oooooh wat gaat de tijd toch snel
Gisteren nog zag ik haar voor het eerst
Lag ze hier in m’n armen.
Wat is ze mooi, En wat staat de tijd haar goed
Ik knipper m’n ogen en zie hoe ze steeds
Weer een beetje veranderd is Maar hoe groot ze ook mag zijn
In mijn ogen blijft ze altijd klein.
Kwart over zeven op zondagmorgen
Hoor ik de voordeur heel zachtjes open gaan
En val ik gerust in slaap, ze is thuis
Ik was ‘r veel liever op gaan halen
Ze had me gevraagd of ik er niet wilde gaan staan
Ze vindt nu inmiddels haar weg naar huis
En oooh wat gaat de tijd toch snel
Gisteren nog zag ik haar voor het eerst
Lag ze hier in m’n armen
Wat is ze mooi, En wat staat de tijd haar goed
Ik knipper m’n ogen en zie hoe ze steeds
Weer een beetje veranderd is. Maar hoe groot ze ook mag zijn
In mijn ogen blijft ze altijd klein.
En soms….
Wanneer ik m’n ogen sluit
Lopen we samen op het strand
Haar handje in de mijne. En dan….
Zet ze de tijd even stil Is het weer even net als toen
En heeft ze mij weer nodig. Ik hou haar vast
Zoals ze was. Ik hou haar vast
Kwart over zeven op zondagmorgen
Hoort ze mijn stem die haar zachtjes wakker maakt
Vandaag is je grote dag
Wat is ze mooi
En wat staat de tijd haar goed
Ik knipper m’n ogen en zie hoe haar hart
Nu voorgoed van een ander is
Maar waar ze ook mag zijn
In gedachte is ze hier bij mij
In mijn ogen blijft ze altijd klein
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!